خیر ، در هنگام نصب صفحات باید دقت شود که فاصله بین صفحات حداکثر ۳ -۲ میلی متر باشد که به توان به وسیله نوار و بتونه درزگیر کناف ، بین آنها را طبق قاعده پر کرد زیرا اصولا ترک هایی که در سطوح به وجود می آیند در محل درز بین صفحات می باشند لذا در این گونه موارد اصلاح زیر سازی فلزی قویا توصیه می شود.

بله ، در سیستم کناف استفاده از دیوار آکواپانل خارجی در نمای ساختمان توصیه می شود که با توجه به طرح معماری پروژه می توان روی سطوح، رنگ نما یا پوشش های بافت دارمعدنی اجرا نمود.

در مقاوم سازی ساختمان در برابر حریق، توجه شود که برخی مسیرهای قائم تاسیساتی (نظیر داکت های برق، کانال های تهویه و شوت های زباله)، میان طبقات و فضاهای ساختمان ارتباط ایجاد نموده و امکان نفوذ و سرایت آتش را فراهم می نمایند. بنابراین پوشش و محافظت این گونه مسیرها دارای اهمیت اساسی بوده و در طرح ساختمان باید در نظر گرفته شود. به علاوه، چنین تاسیساتی باید به نحوی به بدنه اصلی ساختمان مهار و محافظت گردند که در طول حریق سقوط نکرده و بار اضافی به دیوار پوششی وارد ننمایند. داکت های تاسیساتی جزء زون های حریق به شمار می روند، بنابراین دیوارهای آنها بر اساس ضوابط و جزئیات مربوط به ساختارهای مقاوم در برابر حریق طراحی و اجرا می شوند. برای این منظور می توان از ساختارهای دیوار پوششی مستقل از دیوار زمینه استفاده نمود. در صورتی که پوشش کاری از دو سمت دیوار مد نظر باشد، می توان از سازه امگا به عنوان استاد استفاده نمود. بدین ترتیب اجرای لایه های پوششی سمت تاسیساتی دیوار، از سمت داخل ساختمان امکان پذیر خواهد بود. در برخی ساختارها، از نوار پنل محافظ برای حفاظت بال استادها (در سمت تاسیساتی) استفاده می شود. در دیوارهایی که در آن ها کد حریق مطرح می باشد، از صفحات گچی نوع FR یا FM استفاده می شود. تعداد و ضخامت لایه های پوششی، اندازه و فواصل سازه ها و ضخامت و خواص لایه عایق پشم معدنی مصرفی با توجه به کد حریق و ارتفاع مورد نظر تعیین می شود. علاوه بر این موارد، ضوابط مرتبط با ساختارهای دارای کد حریق (مندرج در دفترچه اخیر) باید در نظر گرفته شوند. ساختارهای دارای کد حریق دارای ضوابط و جزئیات ویژه هستند؛ لذا برای استفاده از این نوع ساختارها در پروژه ها، هماهنگی با دایره پشتیبانی فنی شرکت کناف ایران قویا توصیه می شود.

وجود فاصله آزاد میان صفحات و دیوار زمینه ، فضای تاسیساتی مناسبی جهت نصب لایه عایق و عبور تاسیسات الکتریکی و مکانیکی، آن هم بدون نیاز به شیارزنی، ایجاد می نماید. قرار گیری تاسیسات در فضای خالی میان لایه پوششی و دیوار زمینه و دفن نشدن آن در داخل مصالح بنایی، علاوه بر رفع مسئله خوردگی و کاهش هزینه تعمیرات، دسترسی به تاسیسات و تعمیرات و نگهداری در مرحله بهره برداری را نیز آسان می نماید. شریان های الکتریکی و مکانیکی باید قبل از نصب صفحات، بر روی دیوار زمینه نصب و دارای استحکام کافی باشند. در صورت وجود فاصله تاسیساتی کم، ادوات تاسیساتی نظیر قوطی های برق و خروجی های آب و فاضلاب بر روی دیوار زمینه متصل می شوند و در غیر این صورت، بر روی سازه های پشتیبان نصب می شوند.